Eugenio Derbez praat over 'overboord' en waarom het een geweldige tijd is voor latino's in de media
Foto: Wikimedia Commons/pluche in de zaak
Het Amerikaanse publiek weet het misschien nog niet, maar Eugenio Derbez is een komedie-icoon en zijn nieuwste komedie, de gender-switched reboot van de film uit de jaren 80, Overboord (nu in de bioscoop) kan hem eindelijk de erkenning geven die hij zo verdient.
Voor de Latijnse gemeenschap is Derbez een legende. Zijn televisieshows in Mexico zijn al tientallen jaren enorm succesvol, maar toen hij in 2002 naar de Verenigde Staten verhuisde, wist niemand wie hij was. Tien jaar lang worstelde hij om vast werk te vinden, met kleine rollen in films als Beverly Hills Chihuahua , Jack en Jill en een tv-serie, Beroven . Gefrustreerd keerde hij in 2012 terug naar Mexico en besloot hij of hij het zou halen — hij moest zijn eigen baas worden en een productiebedrijf 3Pas Studios oprichten en een deal sluiten met Lionsgate en Pantelion Films. Daar schreef, produceerde en speelde hij in Instructies niet inbegrepen die de best scorende Spaanstalige film in de VS werd. Zes jaar later speelt hij samen met Anna Faris in de hilarische, van geslacht veranderde reboot van de film uit de jaren 80, Overboord .
We kregen de kans om Eugenio te spreken terwijl hij onderweg was om promotie te maken voor de film. Hij bespreekt waarom hij vasthoudt aan het maken van gezinsvriendelijke films, en dat hij op het Oscar-podium staat om te introduceren Kokosnoot , en waarom hij vindt dat het een geweldige tijd is voor Latino's in de media.
Bekijk dit bericht op InstagramEen bericht gedeeld door Eugenio Derbez (@ederbez) op 6 mei 2018 om 10:59 uur PDT
Bekijk dit bericht op InstagramEen bericht gedeeld door Eugenio Derbez (@ederbez) op 1 mei 2018 om 10:09 uur PDT
HipLatina: Gisteren heb ik geluisterd naar de podcast van Anna (Faris) waar jij haar gast was. Jullie hebben een gekke, gemakkelijke chemie. Was dat iets waar jullie de tijd voor namen? Of was het meteen?
Eugenio Derbez: Het was meteen. Er zijn mensen die je ontmoet en je weet meteen dat je chemie hebt. Omdat het nu eenmaal zo is, je hebt het of niet. En met Anna, vanaf de eerste dag, de eerste keer dat we elkaar ontmoetten, klikte het meteen. Dus het was geweldig om met haar samen te werken. Ik heb het fantastisch gehad. En ze is echt grappig, ze is echt nederig, nuchter en geaard. Ze is echt … ze is een van de aardigste co-sterren waarmee ik heb gewerkt.
HipLatina: Ik dacht dat de interessante vraag die jij en Anna aan elkaar stelden was: wat was je moeilijkste vraag om te beantwoorden terwijl je aan het persen was Overboord dusver. Ik vond het een beetje grappig dat jullie allebei zeiden dat het vragen waren over het genderbuigende aspect van de film. Denk je dat het komt omdat zoveel mensen nog steeds nostalgie hebben naar de film uit de jaren 80 of is het iets anders?
Eugenio Derbez: Allereerst denk ik dat het een geweldige, geweldige beslissing was om van geslacht te veranderen, omdat iedereen ons vroeg waarom we dat deden. En het was in de eerste plaats omdat ik het zat was om naar Hollywood-films te kijken waarin de Latino's alleen de criminelen zijn, de drugsbaronnen, de bendeleden of de tuinmannen of de parkeerservices; en daar wilde ik verandering in brengen. Dat was een manier om het te doen en ik voelde dat het voor mijn publiek heel grappig, ontspannend en terugtrekkend zou zijn om voor de eerste keer een Latino een miljonair te zien spelen en de gringa degene die de toiletten schoonmaakt. Dus het zou echt, echt poëtische gerechtigheid zijn en ook op die manier vermijd je een directe vergelijking tussen Anna en Goldie Hawn, en ik en Kurt Russell.
HipLatina: De drie films die je hebt geproduceerd voor een Amerikaans publiek, te beginnen met Instructies niet inbegrepen , zijn allemaal komedies gericht op gezinnen. Ook al, Hoe een Latijnse minnaar te zijn , wat veel ranziger had kunnen gaan als je dat had gewild, maar je hebt ervoor gezorgd dat ze allemaal gezinsvriendelijk zijn geweest. Zit daar een reden achter?
Eugenio Derbez: Het maakt deel uit van mijn handtekening. Het betekent niet dat ik nooit iets anders ga doen, maar ik probeer het. Elke keer dat ik iets voor het hele gezin kan doen, doe ik het omdat ik het zo leuk vind om te werken. Ik maak graag komedies die bij iedereen in de smaak kunnen vallen. Ik heb mijn hele leven voor mijn tv gewerkt om ook grappige shows voor de kinderen te maken. Dus ik heb veel fans die tieners of kinderen zijn en ik wil mijn films maken voor al mijn publiek, niet alleen voor volwassenen.
HipLatina: Je hebt eerder gezegd dat je je nog steeds onzeker voelt over je Engelse komedie, ondanks dat je hier sinds 2002 bent?
Eugenio Derbez: Absoluut, ja, ja, ik voel me een beetje onzeker. Toen ik aan het fotograferen was, vooral Latijnse minnaar , mijn vorige film, maakte ik me echt zorgen omdat ik me ervan bewust was dat ik grappig was in het Spaans, maar in het Engels wist ik niet zeker of ik grappig zou kunnen zijn in het Engels. Maar het lijkt erop dat ik er kom. Ik vind het leuk.
HipLatina: Ja, nee. Je bent hilarisch in beide talen.
Eugenio Derbez: Dank u. Dank u. Dank u.
HipLatina: Heb je meer erkenning gekregen sinds je als presentator op het Oscar-podium stond? Ik herinner me de volgende dag, Citizen Dame vroeg me om op hun podcast te zijn en ze stelden allemaal vragen over jou. En ik heb ze meteen ingevuld. Ik had zoiets van, oh, laat me je vertellen over Eugenio.
Eugenio Derbez: Heel erg bedankt. Want weet je, ik ben me ervan bewust dat ik een nieuw gezicht ben voor de Anglo's hier in dit land, maar ik ben een heel bekend gezicht voor Latino's, dus het is grappig. Het is alsof je tegelijkertijd in deze twee werelden leeft. De ene waar je een heel bekend gezicht bent en de andere waar je een niemand bent. Dus het is raar, het voelt raar, maar het is grappig. Maar de Oscars waren een droom die uitkwam. Ik herinner me dat ik als kind altijd naar de Oscars keek met mijn moeder aan mijn zijde. Ik was zeven, waarschijnlijk de eerste keer dat ik ging zitten om naar de Oscars te kijken en ik werd verliefd op films en op ceremonies. Dus voor mij was het een droom. Een droom om daar ooit te zijn. Ik had nooit gedacht dat het zou gebeuren, nooit.
HipLatina: Ik wil terug naar dat Oscar-moment, je introduceerde Remember Me, het nu Oscar-winnende nummer van Kokosnoot . Voor ons hier in de VS was het een enorm moment. Ik zag dat het podium volliep met mariachis, ballet-folkloricodansers, Spaanse woorden die werden gezongen ... op het Oscar-podium! Thuis werd ik heel emotioneel. Hoe was dat voor jou om daar te zijn en eindelijk de schoonheid van je thuisland te zien op deze plek waar je zo lang van hebt gedroomd?
Eugenio Derbez: Het is... Ik kan het eerlijk gezegd niet eens beschrijven. Eerlijk gezegd kun je je niet voorstellen hoe trots ik was dat ik Mexicaan was en op dat moment op dat podium stond. Ik denk dat dit de meeste Mexicaanse Oscars ooit waren. Het was echt, echt geweldig, en ik voelde me zo trots dat ik Mexicaan was, voor de eerste keer hier. Want tegenwoordig weet je dat je een beetje bang bent om te zeggen: 'Ik ben Mexicaans'. Ik heb het gevoel dat in onze gemeenschap, elke keer dat ik met bedienden of obers in de restaurants spreek, ze bang zijn om te zeggen: 'Ik ben Mexicaans.' Maar die dag, vooral bij de Oscars, waren we allemaal heel trots dat we Latino's en vooral van Mexicaans zijn.
HipLatina: Je zit al heel lang in deze branche en je ‘cross-over’ is geleidelijk gegaan. Maar het is duidelijk dat de dingen in dit land op dit moment gek zijn. Ik zou nalatig zijn als ik niet zou praten over ons politieke klimaat, vooral de manier waarop het op Latino's is gericht. Is het voor u moeilijker om de zaken nu groen te krijgen? Of worden mensen eindelijk wakker om te zien dat hier een gemeenschap moet worden bediend?
Eugenio Derbez: Nou, weet je, laat me je iets vertellen. In Hollywood zijn in ieder geval veel acteurs anti-Trump, dus dat lijkt erg nuttig. Maar ook de kassa is het enige dat in Hollywood regeert. Dus elke keer dat mijn gemeenschap, de Latino's, elke keer dat ze de theaters vullen, geven ze me wapens om te vechten, en ze geven me wapens om stappen van gelijkheid te schalen. Ik denk dat dit een geweldig moment is voor Latino's, ook al hebben we het moeilijk met deze regering, ik voel dat het nu een geweldige plek is om te zijn. Ik voel me heel sterk bij Latino's en ik denk dat dit iets tijdelijks zal zijn. Over drie jaar is deze man er niet meer en zullen we sterker zijn dan ooit.
